carmina libraria Lucianus, vera historia

Testo base di riferimento: Venetiis, Johannes Baptista Sessa, 1500


Thomas Regazola

 

Endimioneum lunae phoebique duellum

      Et castra amborum noscere quisquis avet.

Scripta legat lucis multa vigilata lucerna

      Excultisque sales quos dedit ingeniis.

5

Non poterunt non blandidulos afferre cachinnos

      Humanae vitae squamiferumque pecus.

Tandem exanclatis tot casibus ut Iove natus

      Exuit arcadicis Lucius ora feri

Postremo invictus post Tartara linquit amoenis

10

      Cecropios vates Romuleosque patres.

 

 

De morte carmen horrendum

 

Qua mors lege capit et magnos atque pusillos

      Nunc hos, nunc illos precipitando rapit.

Pauperis et regis communis lex moriendi

      Dat causam flendi si bene scripta legis.

5

Gustato pomo nemo transit sine morte

Vado mori certa quod nihil certius illa.

      Hora fit incerta nec mora vado mori.

Vado mori sectans alios sectandos et ipse

      Vltimus et primus non ero vado mori.

10

Vado mori praesul banculum sandalia mitram,

      Nolens sive volens defero vado mori.

Vado mori monachus, mundi moriturus amicis

      Vt moriatur amor veh mihi vado mori

Vado mori iudex cum plures iam iudicavi,

15

      Iudicium mortis horreo, vado mori.

Vado legista mori quia fui defensor egenum,

      Causidicus causas defero, vado mori

Vade mori loycus; alios concludere novi,

      Conclusis breviter mors mihi vado mori.

20

Vado mori medicus medicamine non redimendus,

      Quicquid agat medici potio vado mori.

Vado mori princeps. Quid prodest gloria mundi?

Vado mori miles belli certamine victor

      Sed mortem vincere nequeo vado mori.

25

Vado mori pugil doctus superare duello,

      Sed superare necem nescio vado mori.

Vado mori Iuvenis quia nil valet ipsa iuventus,

      De nece me protegi nequeo vado mori.

Vado mori senior, iam finis temporis instat

30

      Iamque patet mortis ianua vado mori.

Vado mori sapiens, sed nec sapientia novit

      Mortis cautellas fallere vado mori.

Vado mori stultus: mors stulto nec sapienti

      Non iungit pacis foedera vado mori.

35

Vado mori dives: ad quid mihi copia rerum

      Cum mortem nequeam pascere vado mori.

Vado mori pauper: nil mecum defero mundo:

      Contempto mundo transeo vado mori.

Vado mori pulcher visu: mors ipsa decori

40

      Vel fortunae nescit parcere vado mori.

Vado mori gaudens: non gaudeo tempore longo,

      Mundi dimitto gaudia, vado mori.

Vado mori cultor: collegi farris acervos

      Quos ego pro vili computo, vado mori.

45

Vado mori miser: sententia dura beato

      Grata mori: sequitur vivere vado mori.

Vado mori civis in cinerem et rediturus

      Ordine quo coepi desino: vado mori.

Vado mori sperans per longum vivere tempus

50

      Forte dies haec est ultima vado mori.

Vado mori sed nescio quo vel quomodo, quando

      Me quocumque loco vertero vado mori.

Vado mori cernens quod mors cunctis dominatur,

      Tensa videns mortis retia vado mori.

55

Vado mori, miserere mei rex inclyte Christe

      Omnia dimittens debita vado mori.

Vado mori sperans vitam sine fine manentem,

      Spernens praesentem sic bene vado mori.

Annuat hoc munus qui regnat trinus et unus.

60

      Mors resecat, mors omne necat quod carne creavit.

Mors fera, mors nequam, mors nulli parcit et aequam

      Cunctis dat legem: tollit cum paupere regem

Haec tibi sint menti carmen superare volenti:

Mors aequat omnia